Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

7+-2

Η πραγματικότητα δεν έχει τίποτα εναντίον μου
Ούτε είναι με το μέρος μου

Ένας ακόμα.

Μία παράνοια με σκυμμένο κεφάλι
Υποτακτική ενοχή

Μία παράνοια με χαμόγελο 
Αντίσταση κατά της αρχής
Στα λόγια πίσω από τα λόγια

Γλείφω από το πρωί μέχρι το βράδυ 
Την κρίση ταυτότητας 
Μετά χέζω επιγραφές με κεφαλαία και πνεύματα "Εγώ ξέρω ποιος είμαι!"

Εμβάθυνση σε κάτι
Καύλωσα με το έτερο αλλά ταυτόχρονο
Ψήνομαι και για αποτυχία
Ζούμε δηλαδή!

Δε θέλω να εκραγούν τα μυαλά μου ούτε τα δικά σου
Εκτός αν η φυσική παρουσία προϋποθέτει να προσπερνάσαι σα φυσικό εμπόδιο

Ευτυχώς που υπάρχει και το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά
Να με στοιχιματίζει για μια μπουκάλα λήθης
-Ευγνωμονώ τον άγνωστο ποιητή που σε έκανε να θες να με τζογάρεις απόψε
Τρεις πλευρές και τρεις γωνίες

Λαλαλα

Αλυσιδωτά και προς όλες τις κατευθύνσεις-
Να μου θυμίζει και να με κάνει να θέλω να γίνω
Ένας ακόμα.